Een verregende dag

Vanmorgen waren Maurice en ik om half 5 wakker, al een uur later dan gisteren! Caro en Olaf hebben minder moeite met het wennen aan de nieuw tijd, zij werden rond kwart over 6 wakker (oké, nog steeds vroeg, maar beter dan half 5!). Op ons gemak hebben we gedouched en aangekleed en rond 8 uur hebben we de hotelkamer verlaten.

We zijn eerst naar een Safeway gereden (supermarkt) om te kijken of ze daar poncho’s verkochten; de weersvoorspellingen voor vandaag zijn namelijk niet best. En dat deden ze, dus wij zijn nu alle 4 de trotse bezitter van een geweldig mooie poncho! Caro heeft gelijk van de gelegenheid gebruik (eigenlijk misbruik) gemaakt om haar favoriete koekjes te kopen (Oreo thins vanillekoekjes). En toevallig was de aanbieding 2^e pak gratis; hè wat rot!

Vervolgens wilden we ontbijten. Inmiddels is het me tóch gelukt om een kaart te downloaden in Here we Go dus deze ingesteld op de Ihop. Deze zat op ongeveer 10 minuten rijden. Het was knetterdruk bij de Ihop (maakt in Amerika dan niemand thuis zijn ontbijt??) maar we waren gelukkig al snel aan de beurt. Maurice en ik hebben eieren besteld, Caro en Olaf pancakes; het smaakte allemaal heerlijk!

Hierna hebben we de navigatie ingesteld op de parkeergarage in Washington DC die ik thuis al had gereserveerd. Dicht in de buurt van het Witte Huis, want daar gingen we als eerst heen. Het was nog droog dus we besloten het er op te wagen om de poncho’s in de auto te laten liggen, we wisten namelijk niet hoe moeilijk ze zouden zijn bij de security van het Witte Huis. Vol goede moed gingen we op pad. Het duurde wel lang voordat we bij het Witte Huis kwamen. Dus toch maar even de route gecheckt in de Here we Go app, bleek dat we de verkeerde kant opliepen. Dus gauw omgekeerd! Inmiddels begon het wat te spatten dus ook maar besloten om de poncho’s uit de auto te gaan halen.

Daarna wel in de juiste richting gelopen en algauw zagen we de ingang. We moesten onze ‘boardingpass’ (All aboard the White House) laten zien en toen mochten we voorbij de dranghekken en konden we achteraan aansluiten. Inmiddels begon het toch wel serieus te regenen dus ik trok mijn geweldige knalgele poncho aan. Ik werd hard uitgelachen en uitgescholden voor Minion ( of voor banaan door de meneer achter me “you only need a blue sticker and you’re a Chiquita”) maar ik bleef tenminste droog.

En enige tijd later ging de rest toch ook overstag en trok hun blauwe poncho’s aan (welkom Smurfen ;-) ). Nadat 2x ons paspoort was gecontroleerd en we 2x door de security heen moesten (check check doublecheck) konden we dan éindelijk naar binnen! Om 11.45 uur stonden we dan écht in het Witte Huis! Overal hingen foto’s van gebeurtenissen uit de levens van de diverse presidenten en we konden een aantal kamers bezichtigen, waaronder de dining room. Redelijk snel stonden we alweer buiten maar we vonden het wel een erg bijzondere ervaring!

Buitengekomen bleek dat het was opgehouden met zachtjes regenen; inmiddels kwam het écht met bakken uit de hemel! Wat waren we blij dat we de poncho’s toch nog uit de auto hadden gehaald!! We zijn gaan lopen richting The Mall om een museum te gaan bezoeken (want dan is het tenminste droog!!). Ondanks de poncho’s werden we toch nog redelijk nat en we waren dan ook blij dat we (na wederom weer in een wachtrij gestaan te hebben) naar binnen konden in het Museum of Natural History. Olaf vond het er geweldig en heeft vol bewondering alle opgezette dieren bekeken, de filmpjes bekeken over de neanderthalers en vooral zijn ogen uitgekeken bij de dinosaurussen. Hij wilde heel graag op de foto met het skelet van de T-Rex en de Triceratops en deze foto liet hij daarna ook vol trots aan zijn papa zien (want we hadden ons opgesplitst, Caro en Maurice hadden net wat minder belangstelling voor alles wat er te zien was!).

Toen we weer naar buiten gingen regende het nog steeds hard. We waren allemaal best natgeregend en liepen te soppen in onze schoenen dus we besloten dat het genoeg was. We hadden geen zin meer om in die regen te blijven lopen en besloten om terug te lopen naar de auto. We kwamen nog langs het Witte Huis dus daar nog wel even een fotootje gemaakt (en is dat nu van de voorkant of achterkant? In ieder geval de ronde kant) e n toen verder gelopen. Bleek dat we wéér de verkeerde kant opliepen!! Dus een hele ronde gemaakt om het Witte Huis heen (konden we ook nog een foto maken van de andere kant!) en toen op weg naar de parkeergarage.

Eerst besloten we nog langs het White House Visitor Center te lopen. Ik had namelijk begrepen dat de kinderen daar nog iets op konden halen. Daar aangekomen bleek dat ze mee konden doen aan het National Park Ranger Program (ik wist eigenlijk niet eens dat het Witte Huis een national park is!) Ze moesten daarvoor 3 opdrachten invullen in het boekje dat ze kregen . De antwoorden konden ze in het Visitor Center vinden. Deze ingevulde  moesten ze laten zien aan de ranger en toen kregen ze 2 batches, eentje voor het White House Park en eentje omdat ze ín het Witte Huis waren geweest. Ook moesten ze hun rechterhand omhoog houden en de junior ranger-eed afleggen. Leuk dat we dat toch nog gedaan hebben, vooral Olaf was er trots op!

Buitengekomen bleek dat het nóg harder was gaan regenen al snelwandelend zijn we naar de parkeergarage gegaan. Eerst nog even een koffie gehaald bij de Starbucks en toen gauw de auto in. Bij het hotel aangekomen trok iedereen gauw zijn natte kleren uit, broeken en schoenen zijn echt doorweekt; de sokken kon je uitwringen! Ik ben een begin gaan maken aan het verslag van vandaag, de rest ging even relaxen met boek of Ipad. Rond 17.00 uur wilden Olaf en Caro gaan zwemmen. Het hotel heeft een binnenzwembad, daar zijn we nu toch wel erg blij mee!!!

Na anderhalf uur zwemmen kwamen ze weer terug naar de hotelkamer. Even lekker douchen en weer en aankleden en we konden weer gaan, ditmaal voor het avondeten. We zijn naar The Cheesecake Factory gereden en hebben daar lekker gegeten. Caro de Sliders (kleine hamburgers), Olaf een Cheese pizza, Maurice White Chicken Chili en ik had de Chicken Madeira.

Tegen 21.00 uur verlieten we het restaurant weer en nog steeds kwam de regen met bakken uit de hemel. Nu snappen we de ‘Flash Flood Warning’ van vanmorgen wel! Het is hier best heuvelachtig en er is inmiddels zoveel regen gevallen dat het in de dalen snel vol kan lopen met water.

Nu weer op de kamer, druk bezig met het blog. De laptop was vastgelopen vanmiddag en was met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. Ik was bang dat ik alles kwijt zou zijn, maar gelukkig bleek, na het opnieuw opstarten, dat er een automatische back-up was gemaakt! Nu maar gauw kijken of het deze keer wel lukt foto’s toe te voegen!

Helaas hebben we vandaag, door de vele regen, niet alles kunnen doen wat we op de planning hadden. Hopelijk is het morgen weer droog en kunnen we de rest van Washington en Arlington gaan verkennen!

PS. het foto's toevoegen is gelukt zoals je kunt zien! Ook bij de 2 voorgaande dagen staan nu foto's