Beachtime

Na een ontbijtje in het hotel waren we om half 9 alweer op weg. Eerste doel was de Tanger Outlets in Hilton Head. Hier hebben we alle 4 wat gekocht bij de Levi's. Verder zijn we geslaagd bij Under Armour, Tommy Hilfiger en de Gap.

Na het shoppen zijn we doorgereden naar het strand van Hilton Head. In de auto omgekleed en onze zwemkleding aangedaan. Via een lange houten boardwalk kwamen we op het brede strand uit. Gauw handdoeken neerleggen en het water in. Althans, Olaf en ik dan. Maurice en Caro hadden geen zwemkleding aan. Het water was echt heerlijk, helemaal niet koud. Er waren golven om in te duiken maar gelukkig niet van die hele hoge.

Vooral Olaf genoot van het zwemmen in zee en is denk ik bijna een uur lang in het water gebleven!

Het weer was trouwens weer heerlijk. We hadden al de hele ochtend zon gehad terwijl de weersvoorspelling was dat er de hele dag onweersbuien zouden zijn.

Na anderhalf uur relaxen op het strand moesten we helaas weer verder. We hadden nog meer op het programma staan.

Onderweg kwamen we langs een Panera Bread, onze favoriet voor de lunch omdat je hier redelijk normaal kunt lunchen met een kom soep of een kleine sandwich. Dus hier snel gestopt voor een verlate lunch.

En vervolgens op weg richting Charleston. Onderweg zagen we de lucht steeds meer betrekken en voor ons was de lucht donkergrijs. Al snel begon het te druppelen en we stelden ons in op een mega-plensbui maar het viel allemaal mee. We reden precies om de bui heen en al snel begon de zon weer te schijnen.

De laatste stop voor Charleston was de Angel Oak Tree. Dit is een eikenboom van zo'n 400 jaar oud. Deze soort boom komt voor in de kustgebieden in het zuidoosten van de VS. Omdat de bomen bestand moeten zijn tegen de orkanen die er regelmatig zijn in deze omgeving, groeien ze meer in de breedte dan in de hoogte.

De boom is 20 meter hoog en de stam heeft een omtrek van bijna 8 meter. De langste tak is 27 meter! Veel takken zijn zo zwaar dat ze gestut moeten worden en anderen liggen op de grond en hebben zelf wortel geschoten.

Hierna moesten we nog een klein half uurtje rijden naar het hotel. Even voor 17.00 uur waren we er, de familie Smit was er nog niet. Bij het inchecken werd de creditcard van Maurice niet geaccepteerd. Hè, hebben we nu al de limiet bereikt, dat kan toch niet? Dan maar betaald met mijn creditcard.

Gauw de spullen op de kamer gezet en bij de bank checken hoe of wat. Helaas hebben we amper WiFi bereik in de kamer. Dus we zijn naar het zwembad gegaan waar we wel bereik hadden. Bank gecheckt en Maurice had het gelukkig al snel opgelost.

Toen we terugliepen naar de kamer stond Olaf op de galerij en riep dat hij Frank had gezien. We zijn naar de receptie gelopen en daar volgde een enthousiast weerzien!

We hebben ze geholpen met de koffers naar de kamer te brengen en daarna zijn we snel met zijn allen gaan zwemmen en natuurlijk hebben we ook lekker bijgekletst over elkaarsvakantieverhalen.

Net zijn we gezellig met zijn 8en uit eten geweest bij de TGI Friday's. We hebben hier heerlijk gegeten, vooral de ribs met Jack Daniels glaze waren erg lekker. Daarna wilden we nog een toetje doen bij de Starbucks maar die was helaas al dicht.

We zijn toen maar doorgereden naar het hotel waar we even de plannen voor morgen hebben besproken. En nu nog proberen de blog online te krijgen. Zal wel zonder foto's zijn want met de slechte WiFi gaan foto's niet lukken!

Edit: 2 dagen later is het gelukt om de foto's te uploaden!! Op onderstaande foto zie je Caro voor onze hotelkamer in Charleston; Op deze manier had je nog een klein beetje WiFi!